امام حسن مجتبى × فرمود: در دنیا کسى عابدتر از مادرم فاطمه ÷نبود؛ آن قدر به عبادت مى ایستاد تا پاهایش ورم مى کرد. همینطور ابن عمره از پدرش نقل مى کند که گفت: از امام صادق × پرسیدم: چرا فاطمه÷زهرا نامیده شد؟ فرمود: براى آن که وقتى فاطمه زهرا÷ در محراب عبادت مى ایستاد، نورش براى اهل آسمان مى درخشید، همان طورى که نور ستارگان براى اهل زمین مى درخشد. پیامبر ’ درباره حضرت فاطمه÷ می فرمود: {ایمان به خدا در اعماق دل و باطن روح زهراء چنان نفوذ کرده که برای عبادت خدا خودش را از همه چیز فارغ می سازد}[۱]
فاطمه دخترم بهترین زن عالم است. پاره تن من و نور چشم من و میوه دل من و روح و روان من است. حوریه ای است به صورت انسان. آنگاه که در محراب عبادت می ایستد نورش برای ملائک آسمان درخشندگی دارد و خداوند به ملائکه خطاب می کند: بنده مرا ببینید! چطور در مقابل من به نماز ایستاده و اعضای بدنش از خوف می لرزد و غرق عبادت است! ای ملائکه گواه باشید که پیروان فاطمه را از عذاب دوزخ در امان قرار دادم.
در حدیث دیگری به سلمان می فرماید: ای سلمان! خدای تعالی چنان دل و جان و تمام اعضاء و جوارح دخترم فاطمه را به ایمان پرکرده که یک سره برای عبادت و فرمانبرداری حق تعالی خود را از همه چیز فارغ ساخته است.[۲]
حضرت زهرا÷ الگوى یک بانوى اسلامى است. او حتی خود را بر نا محرم نابینا می پوشاند. حضرت على × می فرماید: نزد پیامبر بودیم و او در منبر بود ٬پرسید: به من خبر دهید و بگوئید چه چیز براى زن از همه چیز بهتر است؟ هر کس سخنى گفت و به نتیجه اى منجر نشد. مردم درمانده و متفرق شدند.
من به نزد فاطمه آمدم و سؤال پیامبر را تکرار کردم. فاطمه فرمود: بهترین چیز براى زن این است که او مردى را نبیند و مردى هم او را نبیند.