پایان بیان احکام اسلامى در منابع شیعه
شیعه به دلیل تبعیت از عترت که رسول خدا | در حدیث ثقلین – که مورد توافق امت اسلامى است – آنان را عدل قرآن قرار داده و به مسلمانان دستور داده است تا از آنان پیروى کنند، در پایان بیان احکام اسلامى وحدت نظر دارند و آیه مورد بحث را اعلام آخرین واجب الهى مىدانند؛
«قال ابوجعفر ×: «امرالله عزّوجلّ رسوله بولایه علىّ و انزل علیه انّما ولیّکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوه و یؤتون الزکوه. و فرض ولایه اولى الأمر فلم یدروا ما هى، فامرالله محمدا | ان یفسّر لهم الولایه کما فسّر لهم الصلاه و الزکاه و الصوم و الحجّ، فلمّا اتاه ذلک من الله ضاق بذلک صدر رسولالله| و تخوّف ان یرتدّوا عن دینهم و ان یکذّبوه، فضاق صدره و راجع ربّه عزّ و جلّ فاوحى الله عزّوجلّ الیه: یا ایّها الرسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک و ان لم تفعل فما بلّغت رسالته و الله یعصمک من الناس فصدع بامراللّه تعالى ذکره فقام بولایه على یوم غدیر خم، فنادى الصلاه جامعه و امرالناس ان یبلّغ الشاهد الغائب… و کانت الفریضه تنزل بعد الفریضه الاخرى و کانت الولایه آخر الفرائض فانزل الله عزّوجلّ: الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى. قال ابوجعفر× یقول الله عزّوجلّ لا انزل علیکم بعد هذه فریضه قد اکملت لکم الفرائض.»([۱])
«امام باقر × مىفرماید: خداوند رسولش را مأموریت داد تا ولایت على × را اعلام کند و این آیه را بر او نازل کرد: تنها سرپرست شما خدا و رسول او و کسانى هستند که نماز را به پا مىدارند و زکات مىدهند، و ولایت ولی الامر را واجب کرد، ولى مردم نمىدانستند ولایت چیست؟ براین اساس خداوند محمد را – که درود خدا بر او و خاندانش باد – مأموریت داد تا ولایت را براى آنان تفسیر کند، همان طور که نماز، زکات، روزه و حج را تفسیر کرده است. با آمدن این دستور، رسولخدا| احساس دلتنگى کرد و از این که مبادا مردم از دین برگردند و او را تکذیب کنند، ترسید. به دنبال این احساس دلتنگى از خداوند تقاضا کرد (که او را معاف دارد) که خداوند به او وحى کرد: اى پیامبر! آنچه از پروردگارت به تو رسیده است، تبلیغ کن و اگر این کار را نکنى رسالت او را تبلیغ نکردهاى و خداوند تو را از مردم نگهدار است. پس از آن رسول خدا | دستور خداوند را علنى اعلام کرد و در روز غدیرخم با اعلام نماز جماعت عمومى ولایت على × را اعلام کرد و به مردم دستور داد که این مطلب را شاهدان به غائبان برسانند.
سپس امام باقر × ادامه داد که واجبات الهى یکى پس از دیگرى نازل مىشد و ولایت آخرین واجبى بود که نازل شد و به دنبال آن خداوند این آیه را فرستاد: امروز دین شما را کامل و نعمت خودم را بر شما تمام کردم.
امام باقر × فرمود: خداوند عز و جل مىفرماید: بعد از این واجب، واجب دیگرى بر شما نازل نمىکنم و بدون تردید واجبات شما را کامل کردم».
براین اساس تردیدى نیست که این آیه آخرین آیهاى است که متضمن احکام اسلامى است و با این بیان نه پیامبر متهم به قصور در انجام وظایف خود مىشود و نه تعارض با قرآن صدق مىکند و نه روایات متعارض داریم.
